Ως σακχαρώδης διαβήτης της κύησης ορίζεται η διαταραγμένη “ανοχή στην γλυκόζη”, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά κατά την κύηση.
Διάγνωση
Τα διαγνωστικά κριτήρια του διαβήτη της κύησης, που έχουν την ευρύτερη αποδοχή, είναι αυτά της AmericanDiabetesAssociation (ADA). Για τη διάγνωση του διαβήτη κύησης υπάρχουν διάφορα διαγνωστικά πρωτόκολλα. Κατά την διαγνωστική δοκιμασία (η γνωστή στις εγκύους “καμπύλη σακχάρου” ή “καμπύλη γλυκόζης”) που συχνότερα εφαρμόζεται στη χώρα μας, χορηγούνται 75 ή 100 gr γλυκόζης από του στόματος μεταξύ της 24ης και 26ης εβδομάδας της κύησης. Η μέτρηση της γλυκόζης στο πλάσμα γίνεται πριν τη χορήγηση της γλυκόζης και κάθε μία ώρα για δύο ή τρεις ώρες μετά από τη χορήγηση γλυκόζης .
Για να χαρακτηρισθεί η δοκιμασία θετική, θα πρέπει μία ή περισσότερες τιμές γλυκόζης να είναι ίσες ή υψηλότερες από τα εξής όρια:
- Γλυκόζη νηστείας ≥ 92 mg/dl
- Γλυκόζη σε 1 ώρα ≥ 180 mg/dl
- Γλυκόζη σε 2 ώρες ≥ 155 mg/dl
- Γλυκόζη σε 3 ώρες ≥ 140 mg/dl
Η δοκιμασία θα πρέπει να εκτελείται το πρωί μετά από ολονύκτια νηστεία.
Επιπλοκές του διαβήτη της κύησης
Ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης αυξάνει τον κίνδυνο για μία σειρά από επιπλοκές, λόγω των μεταβολικών επιπλοκών που προκαλεί στο έμβρυο και στη μητέρα. Έτσι, η εμφάνιση υπερτασικής νόσου στην μητέρα, η αύξηση της ποσότητας του αμνιακού υγρού ( “υδράμνιο”) και η μακροσωμία του εμβρύου, η αυξημένη πιθανότητα ενδομήτριου θανάτου και συγγενών ανωμαλιών του εμβρύου και η μακροσωμία του εμβρύου, αλλά και επιπλοκές που εμφανίζονται μετά τον τοκετό (αυξημένος κίνδυνος για εμφάνιση υπογλυκαιμίας, υπασβεστιαιμίας κλπ.) είναι οι συχνότερες επιπλοκές της νόσου.
Παρακολούθηση
Μετά την διάγνωση του διαβήτη της κύησης η γυναίκα θα πρέπει να παρακολουθείται κλινικά ως “έγκυος υψηλού κινδύνου”. Τακτικές μετρήσεις του σωματικού βάρους, της αρτηριακής πίεσης, της γλυκόζης αίματος και ούρων καθώς και ο υπερηχογραφικός έλεγχος της ανάπτυξης του εμβρύου είναι επιβεβλημένοι.
Θεραπεία
Η θεραπευτική παρέμβαση, περιλαμβάνει την “εκπαίδευση” της γυναίκας σε θέματα διατροφής , αφού ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικών με σακχαρώδη διαβήτη κύησης μπορεί να “ρυθμισθούν” με κατάλληλη δίαιτα. Ακόμα, η παρακολούθηση της γλυκόζης αίματος και ούρων και ο έλεγχος της αύξησης του σωματικού βάρους είναι εύκολο να ελεγχθούν με τη συνεργασία ιατρού και εγκύου.
Ως στόχοι τίθενται επίπεδα γλυκόζης < 95 mg/dl πριν από το πρόγευμα και < 140 mg/dl και 120 mg/dl μία και δύο ώρες μετά το γεύμα. Σε περίπτωση μη επίτευξης αυτών των στόχων θα πρέπει να γίνεται επανεκτίμηση της διαιτητικής προσέγγισης, εντατικοποίηση της αερόβιας άσκησης ή ακόμα και έναρξη θεραπείας με ινσουλίνη.
Μαιευτική προσέγγιση
Ο τοκετός στην γυναίκα με διαβήτη της κύησης μπορεί να γίνει κολπικά. Το μόνο κριτήριο είναι η τακτική παρακολούθηση του βάρους του εμβρύου γιατί επί μακροσωμίας αυξάνονται οι μαιευτικοί κίνδυνοι και ίσως καταστεί ανάγκη πρόκλησης τοκετού ή διενέργειας καισαρικής τομής.
Δείτε επίσης: Διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης
