Χειρουργείο από τον Μανόλη Καλαμπόκα για υποτροπή καρκίνου ωοθήκης

Θέμα : Χειρουργείο από τον Μανόλη Καλαμπόκα για  υποτροπή καρκίνου ωοθήκης σε ασθενή 70 ετών με μόρφωμα του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, προπεριτοναικα, διαστάσεων 14,6×11 εκ και αποκατάσταση κοιλιακού τοιχώματος με τοποθέτηση πλέγματος

Περιγραφή:

Αντιμετώπιση Υποτροπής Καρκίνου Ωοθηκών: Κλινικές Πληροφορίες

Η υποτροπή του καρκίνου των ωοθηκών είναι συχνή, καθώς πάνω από το 70% των ασθενών με επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών θα παρουσιάσουν υποτροπή, ακόμη και μετά από αρχική επιτυχή θεραπεία. Η αντιμετώπιση βασίζεται σε εξατομικευμένη προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως:

• Ο χρόνος από την τελευταία χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα (platinum-free interval)
• Τα χαρακτηριστικά της υποτροπής (τοπική ή διάχυτη νόσος)
• Η συνολική κλινική κατάσταση της ασθενούς
• Οι προηγούμενες θεραπείες και η ανταπόκριση σε αυτές

1.

Κατηγοριοποίηση της υποτροπής

Η υποτροπή διακρίνεται σε:

• Πλατινοευαίσθητη υποτροπή (Platinum-sensitive relapse):
  • Υποτροπή >6 μήνες από την τελευταία θεραπεία με πλατίνα.
  • Θεραπευτική στρατηγική: Χημειοθεραπεία με πλατίνα σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα (π.χ. πακλιταξέλη, γεμσιταβίνη, πεγκυλιωμένη δοξορουβικίνη).
  • Συχνή χρήση αντι-αγγειογενετικών παραγόντων (όπως bevacizumab) και παραγόντων συντήρησης όπως PARP αναστολείς (π.χ. olaparib, niraparib), ειδικά σε ασθενείς με μετάλλαξη BRCA.
• Πλατινοανθεκτική υποτροπή (Platinum-resistant relapse):
  • Υποτροπή <6 μήνες από την τελευταία θεραπεία με πλατίνα.
  • Η πρόγνωση είναι φτωχότερη.
  • Θεραπευτική στρατηγική: Μονήρης χημειοθεραπεία (π.χ. πεγκυλιωμένη δοξορουβικίνη, τοποτεκάνη, γεμσιταβίνη). Μπορεί να συνδυαστεί με bevacizumab, εφόσον είναι ανεκτό.
  • Σκέψη για συμμετοχή σε κλινικές δοκιμές.
• Πλατινοανθεκτική ή πολλαπλά υποτροπιάζουσα νόσος με εξάντληση θεραπευτικών επιλογών:
  • Ενίσχυση της παρηγορικής φροντίδας και εστίαση στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

2.

Χειρουργική επανεπέμβαση

Η δευτερογενής κυτταρομειωτική χειρουργική μπορεί να εξεταστεί σε πλατινοευαίσθητες υποτροπές, υπό την προϋπόθεση:

• Η νόσος είναι περιορισμένη
• Ο ασθενής είναι σε καλή γενική κατάσταση
• Υπάρχει πιθανότητα επίτευξης πλήρους κυτταρομείωσης

3.

Συντήρηση μετά από ανταπόκριση στη θεραπεία υποτροπής

• Για BRCA θετικές ασθενείς: PARP αναστολείς όπως olaparib ή niraparib.
• Για BRCA αρνητικές αλλά HRD θετικές: niraparib ή συνδυασμοί με bevacizumab.
• Η επιλογή βασίζεται σε γενετική ταξινόμηση, απόκριση και ανεκτικότητα.

4.

Γενετικός έλεγχος και μοριακή καθοδήγηση

• Ο έλεγχος για BRCA1/2 μεταλλάξεις και HRD status είναι κρίσιμος για τον καθορισμό της θεραπευτικής στρατηγικής.
• Εξετάζεται επίσης η χρήση μοριακού προφίλ (next-generation sequencing) σε υποτροπιάζουσες νόσους για στοχευμένες θεραπείες.

Συμπεράσματα

Η αντιμετώπιση της υποτροπής στον καρκίνο των ωοθηκών απαιτεί πολυπαραγοντική προσέγγιση και εξατομίκευση. Η συνεχής πρόοδος στη μοριακή βιολογία και οι νεότεροι στοχευμένοι παράγοντες, όπως οι PARP αναστολείς και οι ανοσοθεραπείες, αλλάζουν το θεραπευτικό τοπίο και προσφέρουν νέες ελπίδες στους ασθενείς.